Σε περισσότερες οπό 25 χώρες του κόσμου το παιδιά είναι τα μεγαλύτερα θύματα των συρράξεων ακόμα και μετά το τέλος των εχθροπραξιών.

Σήμερα περίπου 20 εκατομμύρια παιδιά ξεριζωμένα οπό τις εστίες τους λόγο των πολέμων, κινδυνεύουν. Από τις 10 χώρες με την υψηλότερη παιδική θνησιμότητα σε όλο τον κόσμο, οι 7 έχουν πληγεί από τον πόλεμο. Η καταστροφή της υποδομής, η δυσκολία πρόσβασης, η  υποτυπώδης ή  ανύπαρκτη  παροχή  υγειονομικής   φροντίδας, το σταμάτημα  των καθιερωμένων προγραμμάτων εμβολιασμού, η έλλειψη τροφής και οι σοβαρές ψυχολογικές επιπτώσεις είναι μερικά μόνο από τα χαρακτηριστικά των συνεπειών αυτών των πολέμων.

Χαρακτηριστικά στο Ιράκ 1,3 εκατομμύρια παιδιά διατρέχουν κίνδυνο από  τον υποσιτισμό,  4,2 εκατομμύρια παιδιά έχουν ανάγκη από επείγουσες βασικές ιατρικές υπηρεσίες, 5,7 εκατομμύρια παιδιά του δημοτικού έχουν ανάγκη από εκπαίδευση.

Στο Αφγανιστάν τελευταίοι υπολογισμοί δείχνουν ότι 150-300 άτομα σκοτώνονται ή τραυματίζονται από νάρκες κάθε |μήνα, πολλά από αυτά είναι παιδιά.

Στη Λιβερία αυτή τη στιγμή περισσότεροι από 1 εκατομμύριο άνθρωποι είναι εκτοπισμένοι , πάνω από 1 εκατομμύριο άνθρωποι, κυρίως γυναίκες και παιδιά διατρέχουν κίνδυνο οπό τον υποσιτισμό , τη διάρροια, τη χολέρα και την ιλαρά.

Εμείς λοιπόν ως 6^ο διαπολιτισμικό δημοτικό σχολείο Ελευθερίου-Κορδελιού και συγκεκριμένα οι μαθητές του Β1 μαζί με τη δασκάλα τους κα Ντεμογιάννη Σταματία, λόγω και της ιδιαίτερης σύνθεσης του μαθητικού δυναμικού μας, δηλαδή, οι πολλοί μαθητές που προέρχονται από μειονεκτούσες κοινωνικές ομάδες (νεοπρόσφυγες - αλλοδαποί - ρομ) το ποσοστό των οποίων στο σύνολο του σχολείου είναι 22 %, αν βάλουμε και τα παιδιά των οποίων οι γονείς είναι παλιννοστούντες (νεοπρόσφυγες) το ποσοστό φτάνει το 38%, αποφάσισαν και συμμετείχαν και φέτος το σχολικό έτος 2003-04 όπως και πέρσι στο πρόγραμμα της Unicef και του Υπουργείου Παιδείας: « ΣΧΟΛΕΙΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΕΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ »

Τα παιδιά είχαν δει στην τηλεόραση και είχαν ακούσει για την ειρήνη και τη φρίκη του πολέμου.

Συζήτησαν με τη δασκάλα τους και είπαν όλα όσα ήξεραν, Έγραψαν γνωρίσματα – χαρακτηριστικές λέξεις, των δύο εννοιών ( ειρήνη-πόλεμος ).

Συνέχισαν γράφοντας ένα γράμμα σε ένα παιδί που ζει τον πόλεμο. Σ’ένα λευκό περιστέρι έστειλαν μηνύματα – ευχές στα παιδιά του κόσμου να ζουν ειρηνικά και χαρούμενα. Ακολούθησε η ανάγνωση – ανάλυση του ποιήματος « Ο πόλεμος των ζουζουνιών » του Δ. Μανθόπουλου, από το βιβλίο Εμείς κι ο κόσμος της Β′ Δημοτικού, όπως επίσης και η ανάγνωση της « Ειρήνης » του Αριστοφάνη της Σοφίας Ζαραμπούκα. Μετά από αυτό τα παιδιά έγραψαν ποιήματα δικά τους για την ειρήνη και τον πόλεμο.

Στο τέλος το κάθε παιδί ζωγράφισε ένα ειρηνικό τοπίο, την Ειρήνη του Αριστοφάνη να σέρνει το χορό, έκοψε το κάθε παιδί ένα λουλούδι και έκαναν κολάζ το σήμα της Ειρήνης, όπως και το δικό του περιστέρι που κρατούσε στο ράμφος του ένα κλαδάκι ελιάς και το έκανε στεφανάκι. Όλες οι προσπάθειες-εργασίες των παιδιών έγιναν ένα μικρό φυλλάδιο με εξώφυλλο που διάλεξαν και ζωγράφισαν τα ίδια τα παιδιά.